کد مطلب:46483 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:38

گنجینه پرسمان » قرآن

آيا تفكّري كه در قرآن و احاديث بدان توصيه شده، شامل تفكّر در هر موضوعي مي شود؟

تفكري كه در قرآن احاديث به آن توصيه شده، تفكري است كه در مسير تكامل معنوي انساني باشد. تفكر درباره ي مسائل مادي، بدون هيچ گونه ارتباطي با مسائل معنوي از اين زمره نيست. مثلا انسان بينديشد كه هدف از آفرينش وي چيست؟ و اينكه خلقت او بيهوده نيست. تفكّر در اينكه ارزش او در چيست؟ اين تفكّر است كه انسان را به هدف خلقت - كه همان رشد آدمي و در بستر عبادت خدا است - متوجّه مي سازد و عبادت ارزشمند انسان در طول عمر، مي تواند معلول چنين تفكري باشد.
در قرآن به زيباترين شكل به جريان فكري مطلوب اشاره شده است: «همانا در آفرينش آسمانها و زمين و اختلاف شب و روز، نشانه هايي براي صاحبان عقل است; كساني كه خدا را ياد مي كنند، ايستاده، نشسته، و بر پهلو آرميده و همچنين در آفرينش زمين و آسمان انديشه مي كنند(و نتيجه مي گيرند) كه: اي خدا! تو اينها را بيهوده نيافريدي. پس مي گويد: و خدايا تو پاكي! و ما را از عذاب آتش حفظ نما»(1); چنين است كه تفكر به ارتباط با خدا و عبوديّت او منتهي مي شود.

(بخش پاسخ به سؤالات )

ـــــــــــــــــــــ
1 - سوره آل عمران، آيات 181 تا 192.

ـ2332ـ